Anna : Thank you very much. Umm.. Do you know.              (11)             ?
           ขอบคุณมากเลยค่ะ อืม.. พอจะทราบไหมคะว่า               (11)             ?

Bruce : Oh sorry. I’m not quite sure. It could be $3.
            โทษที ผมไม่ค่อยแน่ใจ น่าจะประมาณ 3 ดอลล่าร์นะ

Anna : No worries. Thank you.
           ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ

,

• keyword: $3 >> เกี่ยวกับราคาตั๋ว

,

• หลังช่องว่าง ประโยคที่ Bruce ตอบ สำคัญที่สุดคือ It could be $3. คือตอบเป็นราคามา (ด้านหน้าไม่ต้องสนใจ เป็นการเกริ่นแสดงความไม่มั่นใจเฉยๆ)

"แสดงว่าในช่องว่าง Anna ต้องถามเกี่ยวกับราคา"

,

A. what the fare is
   ค่าตั๋วราคาเท่าไหร่

>> มาข้อแรกก็เจอคำตอบเลย! ถามค่าตั๋ว คำตอบที่ตามมาก็เป็นตัวเลขราคาพอดี ตอบข้อนี้ทันทีเลยค่ะ

B. if the machine gives change
   เครื่องขายตั๋วทอนเงินได้ไหมคะ

>> ข้อนี้เป็นคำถามแบบ Yes-No คือคำตอบที่ตามมาต้องเป็นใช่ หรือไม่ใช่ ซึ่งถ้าอ่านแต่ช่วงแรกที่เกริ่นไม่มั่นใจ อาจจะโดนหลอกได้ เพราะคำตอบจริงๆ อยู่ที่ประโยคหลังสุดต่างหาก ดังนั้นข้อนี้ผิดค่ะ

C. how far it is from here
   ป้ายรถเมล์อยู่ไกลจากที่นี่แค่ไหน

>> ข้อนี้ถาม how far คำตอบที่ตามมาต้องเป็นระยะทาง ดังนั้นข้อนี้ผิดค่ะ

D. if I need a return ticket
   ฉันจำเป็นต้องใช้ตั๋วไปกลับหรือเปล่าคะ

>> ข้อนี้ตลกมาก ตัวเองจะเดินทางแต่ไปถามคนอื่นว่าต้องใช้ตั๋วไปกลับมั้ย (แล้วเค้าจะรู้เหรอ?) ดังนั้นผิดค่ะ